จำนองและจำนำ แตกต่างกันอย่างไร

การจำนอง

ความหมาย จำนอง หมายถึง สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้จำนองเอาทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนอง เป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง

สาระสำคัญ

1. มีสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร

2. ทรัพย์ที่จะจำนอง เป็นอสังหาริมทรัพย์ หรือสังหาริมทรัพย์ชนิดพิเศษ หรือ สังหาริมทรัพย์ที่กฎหมายกำหนดให้มีการจดทะเบียน

3. ผู้จำนองไม่ต้องส่งมอบทรัยพ์สิน ยังคงมีกรรมสิทธิ์อยู่

4. ผู้จำนองในสัญญาจำนองจะเป็นตัวลูกหนี้เอง หรือบุคคลภายนอกก็ได้

5. ต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ มิฉะนั้นเป็นโมฆะ

การบังคับชำระหนี้

เจ้าหนี้ต้องฟ้องร้องเพื่อบังคับจำนอง โดยนำทรัพย์สินนั้นไปขายทอดตลาด โดยผู้รับจำนอง จะต้องบอกกล่าวแก่ผู้จำนองเป็นหนังสือก่อนว่าจะบังคับจำนอง

การจำนำ

ความหมาย จำนำ ตามมาตรา 747 ให้ความหมายว่า คือ สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่ง เรียกว่าผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์ให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่าผู้รับจำนำ เพื่อประกันการชำระหนี้

สาระสำคัญ

1. มีสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร

2. ทรัพย์ที่จำนำ เป็นสังหาริมทรัพย์ หรือ สังหาริมทรัพย์ชนิดพิเศษ

3. ผู้จำนำต้องส่งมอบทรัพย์สินที่จำนำให้แก่ผู้รับจำนำ

4. ผู้จำนำในสัญญาจำนำ จะเป็นตัวลูกหนี้เอง หรือบุคคลภายนอกก็ได้

5. วงเงิน จำนำ บริษัทลิสซิ่ง ส่วนใหญ่ อนุมัติไม่เกิน 200,000 บาท

การบังคับชำระหนี้

บังคับจำนำได้เลย ไม่ต้องฟ้องร้องศาล โดยเอาทรัยพ์สินไปขายทอดตลาดได้เอง ไม่ต้องอาศัยคำสั่งศาลการบังคับจำนำ ไม่ต้องมีการแจ้งบังคับจำนำก่อนแต่อย่างใด